معیارهای انتخاب دوست

1. رازداری: همان گونه که خداوند حافظ اسرار آدمی است دوستان نیز باید در اتباط با یکدیگر رازدار باشند. اسرار دیگران امانتی است که به دست ما سپردهاند نباید در آن امانت خیانت کنیم.”

2. یکرنگی : دوستانی که ظاهر و باطنشان یکی است می توانند اعتماد جوانان را جلب نمایند. در حقیقت این ویژگی در افرادی تبلور مییابد که شخصیت سالمی داشته باشند و احساس حقارت نفس نکنند.

3. پایداری درسختی ها:از نشانه های مردی و جوانمردی این است که دوستان در پیشامدها و تنگنا ها یکدیگر را تنها نگذارند و حتی در دشواری‌های زندگی بیش از هر زمان راحتی و آسایش در کنار یکدیگر بمانند و مرارت ها را میان خود تقسیم کنند.

4. فضیلت واخلاق: جوانان، برآیند شخصیت دوستانند؛ به این مفهوم که صفات عالی انسانی آن‌ها به راحتی به دیگری منتقل می شود. انتخاب دوستانی که از معنویت و فضایل انسانی برخوردار باشند موجب بسط و تعالی شخصیت جوانان می شود.

شادی باعث موفقیت می شود

آیا مردم موفقی که همواره محزون و غمگین اند دیده اید؟ شاید بسیار فکر کنید و موردی بخاطر نیاورید. گاردیان انلیمیتت در مقاله ای دستورالعملی داده است به این قرار: «اگر  شاد باشید قطعاً در زندگی پیش خواهید افتاد.» این دستور العمل نشان می دهد که مردم شاد دوست دارند که تجارب جدید را امتحان کنند. و همواره بدنبال رقابت با دیگران هستند. و این اقدام آنها منجر به موفقیت آنها در حرفه، سلامتی و روابط اجتماعی می شود.

کاملاً منطقی است زیرا تمایل به امتحان تجارب جدید، روشی برای بیان قدرت ابتکار و خلاقیت است، و مردم خلاق تمایل دارند که در حل مسایل و سؤالات مشکل موفق باشند. بنابراین اگر چنین افرادی با سؤالات مشکل درگیر باشند موفق تر خواهند بود.

همچنین توجه داشته باشید که شادی می تواند منجر به بالا رفتن قدرت سیستم ایمنی بدن شود و بنابراین افراد شادتر سالم تر خواهند بود. فواید شادی بهترین شرایط را برای افزایش افکار و احساسات مثبت فراهم می کند. اگر چه شادی بایستی سنجیده و منطقی باشد، پروف لیوبمیرسکی (کسی که تحقیقاتش در رسانه های روانشناسی امروزی منتشر می شود.) بیان کرده است ...” تجربه ما ثابت کرده است که بهتر است مردم غمگین در زندگی شان با انجام کارهایی که باعث شادی شان حتی به طور موقتی می شود تکرار احساسات مثبت را امتحان کنند.“

اما هشداری وجود دارد که عوامل شادی ساز نباید خطرناک باشد، مانند رانندگی سریع یا مواد مخدر،مثل بعضی شکلاتها و قرصها.

تقویت روحیه و شاد بودن می تواند چند فایده داشته باشد ” انسانهای شاد دوست داشتنی تر و اجتماعی ترند. بهتر بر استرس غلبه می کنند و شانس بیشتری برای سلامتی و طول عمر بیشتردارند و....“

منبع : yadbegir.com

وسواس سبب افزایش اضطراب در فرد می شود

این وسواس یا اجبارها سبب اتلاف وقت می‌ شوند و اختلال قابل ملاحظه ‌ای در روند معمول و طبیعی زندگی، کارکرد شغلی، فعالیت‌ های اجتماعی یا روابط فرد ایجاد می ‌کنند.

بیمار مبتلا به اختلال وسواس- اجباری ممکن است تنها وسواس فکری، اجبار یا هردوی آن ها را با هم داشته باشد. وسواس عبارت است از فکر، احساس، اندیشه یا حسی تکراری و مزاحم.

 برخلاف وسواس که یک فرایند ذهنی است، اجبار نوعی رفتار است. اجبار رفتاری آگاهانه، معیارمند و تکراری است نظیر شمارش، وارسی یا اجتناب.

بیمار مبتلا به این اختلال از غیرمنطقی بودن وسواسش آگاهی دارد، اما به صورت ناخواسته این رفتار را انجام می ‌دهد.

وسواس باعث افزایش اضطراب در فرد می ‌شود و با انجام اجبار، اضطراب فرد بیمار تخفیف و تقلیل می ‌یابد و اگر بیمار در برابر انجام اجبار مقاومت کند، اضطرابش افزوده می ‌شود.

علائم ناهنجاری وسواس اجباری

علائم ناهنجاری وسواس اجباری چهار الگوی عمده دارد، اول وسواس آلودگی و به دنبالش شست وشو یا اجتناب اجبارگونه از چیزی که فرد گمان به آلوده بودن آن دارد، شایع ترین الگوی وسواس به شمار می ‌رود.

دوم تردید مرضی الگوی دیگر واسوسی اجباری است، در این الگو فرد بیمار تردید و شک نسبت به انجام دادن درست یک کار دارد برای نمونه بیمار می ‌ترسد که مبادا اجاق را خاموش یا در را قفل نکرده باشد.

افکار مزاحم سومین الگوی شایع وسواس است. در این موارد فرد صرفاً افکاری وسواسی و مزاحم بدون هیچ ‌گونه عمل اجبارگونه دارد. این نوع واسوس معمولا افکاری تکراری درباره نوعی عمل جنسی یا پرخاشگرانه است که به نظر خود فرد، شرم‌ آور است.

تقارن چهارمین الگو این بیماری است که لزوم رعایت تقارن یا دقت واسوسی موجب کندی اجبارگونه در فرد می ‌شود، برای نمونه بیمار ساعت‌ ها وقت لازم دارد تا صورتش را اصلاح کند.

شیوه‌ های درمانی بیماری اختلال- وسواسی اجباری

روان درمانی و دارو درمانی شیوه‌ های درمانی است که مورد استفاده قرار می‌ گیرد. رفتار درمانی به خصوص با استفاده از تکنیک مواجهه و بازداری از پاسخ، روش مؤثری در درمان OCD است.

در این روش بیمار با موردی که نسبت به آن وسواس دارد (مثلاً آلودگی) مواجه می‌ شود و از عکس‌ العمل بیمار(مانند شست وشو) ممانعت به عمل می ‌آید و کارآیی معادل دارو درمانی دارد. سایر انواع روان درمانی در مورد OCD عبارت است از درمان شناختی- رفتاری (CBT) و درمان روان تحلیلگری.

مفیدترین داروها برای OCD

مفیدترین داروها برای OCD مهار کننده ‌های اختصاصی بازجذب سروتونین یا SSRL ها می باشد. مهارکننده ‌ها شامل فلوئوکستین (Prozac)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین و کلومی بیرامین هستند.

اختلال استرس پس سانحه

استرس پس از سانحه PTSD مجموعه‌ ای از علایمی است که در پی مواجهه با عامل فشار آسیب ‌زای بسیار شدید ظاهر می ‌شود، این مواجهه می ‌تواند به صورت دیدن، حضور یا شنیدن باشد.

فرد به صورت ترس و درماندگی به این تجربه پاسخ می‌ دهد، واقعه را دائماً در ذهن خود مجسم می‌ کند، درعین حال می‌ خواهد از یادآوری آن اجتناب کند. علایم مزبور باید لااقل یک ماه طول کشیده باشد و بر حوزه ‌های مهمی از زندگی بیمار مانند خانواده و شغل او تأثیر گذاشته باشد.

عوامل زیادی از قبیل سیل، زلزله، جنگ و به طورکلی ضربه‌ های عاطفی شدید موجب بروز این سندرم در افراد با زمینه‌ هایی ژنتیکی، نژادی و حتی حوادث ناگوار در دوران کودکی در ظهور این بیماری موثر است.

روش ‌های درمان

در پایان روش ‌های درمان این بیماری، روان درمانی و دارو درمانی است که در روان درمانی رهیافت ‌های عمده ‌ای که در مواجهه با این اختلال در پیش گرفته می‌ شود، حمایت، تشویق بیمار برای بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مکانیسم‌ های مدارا (نظیر آرام سازی عضلات) به اوست و همچنین دارو درمانی، مهار کننده ‌های انتخابی بازجذب سروتونین نظیر سرترالین و پاروکستین به دلیل کارایی، قابل تحمل بودن و بی ‌خطر بودن شان، خط مقدم درمان PTSD را شامل می ‌شوند.

داروهای SSRI علایم مربوط به تمام گروه‌ های علامتی PTSD را کاهش می‌ دهند و علاوه بر رفع علایمی که مشابه افسردگی یا سایر اختلالات اضطرابی هستند در بهبود علامت هایی که منحصر به PTSD است نیز مؤثرند.

خرافاتی‌ ها و اختلال وسواس اجباری

شاید شما افرادی را دیده باشید که به آداب تکرار مبتلا هستند، آن ها احساس می‌ کنند که ناچارند حرکات ساده ‌ای را چندین بار انجام دهند؛ مانند وارد شدن به اتاق، شستن بخشی از بدن خود یا شانه کردن موهای سر به دفعات مشخص.

این افراد ممکن است تا زمانی که این حرکات را به همان تعداد انجام ندهند احساس راحتی نکنند و ممکن است فکر کنند در صورتی که این اعمال را به تعداد "درست" انجام ندهند، حادثه‌ ای برای خودشان یا شخص مورد علاقه ‌شان رخ می ‌دهد.

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید خرافات و موهوماتی از این دست که در نتیجه بروز اختلالات وسواسی رخ می ‌دهد نیز همان اختلال وسواس اجباری یا OCD است. برای چنین افرادی عادت به انجام برخی اعمال خاص، باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره می‌ شود.

زمانی تصور می‌ شد که اختلال وسواس حالت نادری است، اما در حال حاضر می‌ دانیم که از سایر بیماری‌ های مغزی شایع ‌تر است. اختلال وسواس تنها بالغین را تحت تاثیر قرار نمی ‌دهد؛ اختلال اغلب در دوره بلوغ یا اوایل کودکی، معمولا حدود سن 10 سالگی شروع می‌ شود و در بالغین، حدود 21 سالگی آغاز می‌ شود.

خیلی از افراد فکر می ‌کنند اختلال وسواس اجباری در خانم‌ ها بیشتر است، اما برخلاف تصور عموم احتمال ابتلای مرد و زن به OCD (اختلال وسواس اجباری) یکسان است، اما در گروه سنی نوجوانی، میزان ابتلای پسران از دختران بیشتر است و منشاء ژنتیک دارد؛ از سوی دیگر میزان ابتلای افراد مجرد به این اختلال، بیشتر از متاهل‌ ها است و به طور کلی میزان شیوع اختلال وسواس اجباری، 2 تا 3 درصد است.

ممکن است خرافات بر همه زندگی مبتلایان به اختلال وسواس ـ اجبار سایه بیندازد؛ به طور معمول، وسواس ‌های خرافی بر ترس از مرگ و نمادهای آن متمرکزند.

اگر شما به این نوع اختلال وسواس ـ اجباری مبتلا باشید، میان اشیایی که از آن ها می ‌ترسید، ارتباط‌ هایی برقرار می‌ کنید، یعنی چیزهای خاصی را با بدشانسی مرتبط می ‌شمارید و سپس از فعالیت ‌ها و مکان‌ های خاصی که گمان می‌ کنید موجب بدشانسی می ‌شوند اجتناب می ‌کنید.

به هر حال اگر شما در خود نشانه‌ هایی از تشویش و نگرانی و تنش می ‌بینید و احساس می ‌کنید این رفتارها از کنترل شما خارج هستند، حتما به پزشک مراجعه کنید تا پیش از توسل به خرافات و موهومات، به درمان این بیماری ‌های وسواس ‌گونه بپردازید.

منبع : تبیان

بهترین مواد غذایی برای سلامتی پوست

صنعت آرایشی آمریکا بیش از 32 میلیون دلار در سال 2004 درآمد کسب کرده است. ارقام مشابهی هم برای کشورهای دیگر تولید کننده این محصولات وجود دارد. بزرگترین سهم را فروش فراورده های تیمار پوست بیش از 8 میلیون دلار را داشته است. بیشتر افراد پول زیادی را برای آرایشهای گران قیمت می پردازند تا مشکلات پوستشان مثل جوش های صورت، چین و چروک و خشکی پوست درمان شود، اما بیشتر آرایشگران راه ارزان قیمت تر را انتخاب می کنند و آن پوشاندن عیبهای پوست با آرایش است. اما سالم ترین و مؤثرترین درمان غذاهایی است که مشکلات را بهبود می بخشد. گروهی از خوراکی های طبیعی و سالم می توانند بهبود دهنده مناسب و پیشگیری کننده قوی انواع گوناگون مشکلات پوست  باشند. این خوراکی ها به طور واضح برای بهبود پوست بهتر است و هزینه مواد گران قیمت آرایشی یا ویزیت دکتر متخصص پوست را بسیار کاهش می دهد.

1ــ چای سبز

چای سبز غنی از آنتی اکسیدانهایی است که التهاب را کاهش می دهد و سلولهای پوست را حفظ می کند. ثابت شده است چای سبز آسیب ناشی از اشعه خورشید و اشعه فرابنفش را کاهش می دهد که در حقیقت سبب کاهش خطر سرطان پوست می شود. چای سبز غنی از پلی هیدروفنال هاست ترکیباتی که سرطان را رفع می کند و با رادیکال های آزاد مقابله می کند.

تحقیقات اخیر دانشمندان دانشگاه دارویی جورجیا نشان می دهد بیشترین مقدار پلی هیدروفنال در چای سبز است. همچنین بعنوان «اکسیر جوانی» لقب گرفته که سلولهای مرده پوست را دوباره فعال می کند. خواص مفید دیگر اینکه حاوی مقدار زیادی ویتامین D، C و K، همچنین ریبوفلاوین، روی، کلسیم، منیزیم و آهن است.

2ــ ماهی سالمون

سالمون و ماهیان چرب دیگر، گردو و بذر کتان بالاترین میزان اسیدهای چرب را دارند که کلید سلامت پوست است. اسیدهای چرب ضروری مثل امگا3 به حفظ سلامتی سلولهای پوست از طریق جلوگیری از ورود مواد مضر کمک می کند، همچنین اجازه می دهد مواد مغذی وارد سلولها شود و مواد زاید خارج شود. امگا3 همچنین مواد فاسدی که بدن تولید می کند و سبب صدمه به پوست می شود را کاهش می دهد. افزایش مصرف غذاهای حاوی امگا3 مثل سالمون (نوعی ماهی از خانواده ماهیان آزاد) به نرمی و طراوت پوست کمک می کند. در رژیم غذایی نسبت 1 به 1 اسیدهای چرب امگا6 نسبت به امگا3 ایده آل است، اما رژیم غذایی برخی آمریکایی ها 20 به 1 است، بنابراین افزایش مصرف سالمون و دیگر ماهیان چرب در ایجاد نسبت 1 به 1 کمک می کند. سالمون همچنین غنی از پروتئین، پتاسیم، سلنیم و ویتامین B12 است.

3ــ بلوبری (میوه ای کوچک از خانواده توتها)

بلوبری منبع عالی ویتامین A است که مواد مغذی پوست سالم را فراهم می کند. همچنین حاوی سطح بالایی آنتی اکسیدانهاست و رادیکالهای آزاد که سبب خرابی مسلم سلولهای پوست می شود را نابود می کند. آنتی اکسیدانها و فیتوکمیکال ها (منابع غذایی گیاهی) در بلوبری، DNA رادیکالهای آزاد را بطور شیمیایی خنثی می کند. و صدمه به سلول را کاهش می دهد. زمانی که سلولهای پوست از آسیب و تجزیه حفظ می شوند، جوانتر می شوند. بلوبری ها منبع عالی فیبرهای محلول و غیر محلول، ویتامینC، منگنز، ویتامینE و ریبوفلاوین اند.

4ــ هویج، زردک، ...

هوبج، منبع عالی ویتامینA است، که از نیازهای غذایی پوست است. همچنین حاوی سطح بالایی آنتی اکسیدانهایند که از صدمه رادیکالهای آزاد به پوست، جلوگیری می کند. ویتامین A لازمه رشد و حفظ سلولهای پوست است و کمبود ویتامین می تواند سبب خشکی پوست شود. هویج ها همچنین منبع بالایی از فیبر، بیوتن، ویتامین K، C و B6، پتاسیم و تیامین است.

5ــ آب

مقدار زیادی آب بنوشید ــ حداقل به اندازه آب مورد نیاز برای هر فرد ــ آب کافی کمک می کند پوست جوان و سالم بماند. به نظر می آید آب موجود در نوشابه های شیرین یا کافئین دار جزء آب مصرفی به حساب نمی آید، آب نوشیده شده بایستی خالص باشد، آب تمیز سلولهای پوست را دوباره جوان می کند.

منبع : yadbegir.com

دنیای زیر ناخن ها

میکروب ها زیر ناخن ها جا خوش کرده اند

در مورد میکروب هایی که در زیر ناخن ها جا خوش می کنند واقعیت های شگفت انگیزی وجود دارد که ممکن است چیز زیادی درباره آن ها ندانید.

به نکات زیر توجه کنید:

1- سعی کنید ناخن ها را با روشی که ذکر می شود تمیز نگه دارید، زیرا آن ها می توانند پناهگاهی برای تجمع میکروب ها و موجب ابتلا به بیماری ها باشند. طبق یافته های محققان باکتری های مسبب اسهال و استفراغ اغلب در زیر ناخن ها رشد می کنند.

و اما علت؟

مواردی همچون تعویض پوشک بچه، نظافت محیط حمام و تماس دست ها با گوشت خام و تکه کردن آن بدون استفاده از دستکش می تواند به دعوت میهمان های ناخواسته خطرناکی به زیر ناخن ها منجر شوند.

2- ناخن های مصنوعی نیز جزو پرمیکروب ترین موارد شمرده می شوند. به گفته متخصصان، آن ها شاید به ظاهر تمیزتر از ناخن های طبیعی به نظر برسند، اما در حقیقت این طور نیست، چون آن ها آنچه را در سطح زیرین شان اتفاق می افتد، نشان نمی دهند، بنابراین برعکس ظاهر زیبا به دلیل وجود میکروب زیاد در باطن آن قدر هم زیبا نیستند.

محققان بر این باورند که میزان میکروب های موجود در زیر ناخن های مصنوعی به مراتب بیشتر از ناخن های طبیعی است.

3- بد نیست بدانید بیشتر میکروب های مهلک و کشنده در زیر ناخن های کارمندان بیمارستان ها مخفی می شوند و درست زمانی که شما تصور می کنید محیط یک بیمارستان کاملاً ایمن و سالم است، ناخن های پزشکان یا پرستاران آن می تواند عامل اصلی انتقال عفونت های مرگبار به بدن بیماران شود.

با این اوصاف از محیط بیمارستان نباید بترسید، اما از این هم نترسید که از پرستار یا فردی که از بیمار شما مراقبت می کند بخواهید قبل از هر بار معاینه یا رسیدگی به وی دست هایش را بشوید.

4- در این جا از آقایان هم معذرت می خواهیم چون گویا ناخن های آن ها کثیف تر و پرمیکروب تر است. البته این گفته ما نیست، بلکه یافته های محققان ثابت کرده میکروب های زیر ناخن های آقایان نسبت به خانم ها بیشتر است.

حال نوبت خانم هاست تا این مسأله را بیشتر مورد توجه قرار داده و مرتب به آقایان خانواده یادآور شوند قبل از انجام هر کاری دست های شان را بشویند.

5- شاید این گونه به نظر برسد افرادی که ناخن می جوند ناخن های تمیزتری دارند اما کاملاً اشتباه است، زیرا نتایج علمی از آن حکایت دارد که جویدن ناخن شاید باکتری های زیر ناخن را از بین ببرد، اما فرد با این کار میکروب بیشتری را از راه دهان وارد بدن خود می کند.

6- رعایت موارد بهداشتی درباره ناخن‌ های پا نیز یکی دیگر از موارد بهداشت ناخن است. به دلیل این که پس از شستن پا، معمولا رطوبت بین انگشتان پا باقی می‌ ماند و این رطوبت مستعد پرورش قارچ ‌هایی در این محیط می ‌شود که از موارد بیماری ‌زا است و همچنین منجر به سفید شدن و لیچ شدن بین انگشتان پا می ‌شود، بدیهی است برای پیشگیری از این مشکل باید پا را پس از شستن، خوب خشک کرده و سپس از جوراب و کفش استفاده کنید.

در افراد ورزشکار به دلیل تعریق زیاد در ناحیه پا، لازم است جوراب ‌ها هر روز تعویض و پس از شستشو با آب و صابون، پا و بین انگشتان پا به خوبی خشک شود. زیرا تعریق به علت ایجاد محیط مرطوب برای رشد قارچ مناسب است.

بنابر نظر برخی متخصصان بهداشت و سلامت می توان با صرف هزینه ای بسیار کم و با تهیه برس کوچکی برای تمیز کردن ناخن ها از ابتلا به بسیاری از بیماری ها پیشگیری کرد.

برای این کار همچنین می توان از مسواکی که دیگر برای دندان ها کاربرد ندارد استفاده کرد، به طوری که هنگام شستشوی دست ها، زیر ناخن ها را با مسواک کاملاً برس بکشید. بدین طریق بسیاری از میکروب هایی که در طول شستشوی عادی دست ها در زیر ناخن ها باقی مانده اند، از بین خواهند رفت.

پرسش مهمی که در این جا مطرح می شود، آن است که هر چند مدت یک بار باید دست ها را شست؟

اگر بگوییم اکثر اوقات، غلو نکرده ایم. البته شستشوی مرتب دست ها را نباید با وسواس اشتباه گرفت چون در طول روز میکروب های مختلف زیادی در زیر ناخن ها جمع می شوند که اگر با شستشو از بین نروند عواقب ناخوشایندی را به دنبال خواهند داشت.

دست دادن با همکاران، برداشتن گوشی تلفن، لمس دستگیره در و... همه از مواردی هستند که سبب تجمع میکروب ها در زیر ناخن می شوند. از این رو سعی کنید پس از هر بار بیرون رفتن از منزل و وارد شدن به منزل حتماً دست های تان را خوب بشویید.

پزشکان توصیه می‌ کنند که حتی‌المقدور ناخن های خود را کوتاه و مرتب نگهدارید و از آب ولرم و صابون فراوان برای شست‌ وشوی دست ‌ها استفاده کنید تا زیر ناخن ها هم تمیز شود. علاوه بر این استفاده از فرچه ناخن به خصوص در مورد افرادی که ناخن ‌های بلند‌تری دارید، توصیه می ‌شود.

این ها نکات ساده، اما بسیار مهمی هستند که در حفظ سلامت و بهداشت افراد در خانواده بسیار مؤثرند.

منبع : تبیان